Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita credo. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Easdemne res? Et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum flagitem. Conferam avum tuum Drusum cum C. Duo Reges: constructio interrete. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero.

Non semper, inquam; An tu me de L. Sed haec omittamus; Urgent tamen et nihil remittunt. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Id est enim, de quo quaerimus. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Efficiens dici potest. At certe gravius. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Iam in altera philosophiae parte. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Immo videri fortasse. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Minime vero, inquit ille, consentit. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Hic ambiguo ludimur. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Cur iustitia laudatur? Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Quid, quod res alia tota est? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Nemo igitur esse beatus potest. Ut id aliis narrare gestiant? Tamen a proposito, inquam, aberramus. Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta mentio est.

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Sed haec omittamus; At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Haec dicuntur inconstantissime. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Id est enim, de quo quaerimus. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Et non ex maxima parte de tota iudicabis?

Verum esto;

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Inquit, dasne adolescenti veniam? Quorum sine causa fieri nihil putandum est.